Od Sayuri CD Nicolay

Nie chcę od niego odchodzić. Wtuliłam się w niego i pod żadnym pozorem nie miałam zamiaru się odsunąć. Byłam taka szczęśliwa, choć z zewnątrz było widać u mnie dalszy, lekki smutek. Nigdy bym nie pomyślała, że obdarzę kogokolwiek takim uczuciem… Marzyłam, aby ta chwila trwała wiecznie. Nie wiedziałam, że głupi zeszyt z historii może tak połączyć ludzi. Zamknęłam oczy, ciesząc się tym, że jestem przy kimś, kogo kocham tak mocno. Gdy usłyszałam dźwięk dzwonka, uniosłam lekko głowę. Kiedy ruszyłam do klasy, czułam pustkę. Było mi brak tego uścisku. Wiedziałam, że ciemnowłosy nie umie pokazać w pełni swoich uczuć, jednak nie zraziło mnie to. Kochałam go… Weszłam do Sali i zasiadłam w ostatniej ławce przy oknie. Zamyśliłam się. Moje myśli były chaotyczne i tak naprawdę myślałam o wszystkim, ale też o niczym. Nagle, usłyszałam jak ktoś uderza lekko w moją ławkę. To mój nauczyciel francuskiego. Aż podskoczyłam.
-Panno Novoselic… Proszę o skupienie na lekcji, a nie na swoich myślach.
Westchnęłam i cicho przeprosiłam. Moje spojrzenie ciągle uciekało na zegarek. Czemu ta lekcja tak się wydłuża. Dlaczego… Gdy usłyszałam wreszcie dzwonek, uznałam, że był bardzo spóźniony, choć patrząc na godzinę, był w odpowiedniej porze. Mój kierunek? Biblioteka. Trochę mi zeszło czasu zanim tam doszłam, ale wreszcie stanęłam przy jednej z półek przy wejściu i zaczęłam szukać jakieś książki. Po chwili ją znalazłam i otworzyłam na pierwszej stronie. Przelotnie czytałam jakieś słowa, nadal stojąc przed regałem. Czekałam na Nico… Brakowało mi go. Książka mnie trochę wciągnęła i zaczęłam ją czytać. Założyłam kosmyk włosów za ucho i poczułam, jak moje serce lekko przyśpiesza…

Odwróciłam się i spojrzałam na wejście. Tam, ujrzałam tam osobę, która swoim samym byciem, wypełniła pustkę w sercu. Lekko się uśmiechnęłam, z lekką niepewnością, patrząc dla chłopaka w oczy.
<Nico? *^*>