Od Kazumy CD Miyako

Dziewczyna nie dawała za wygraną, widziałem, że jest zmęczona, a nie chciałem męczyć jej bardziej. Ze mną to chyba same kłopoty. Uścisnąłem jednak dłoń dziewczyny i powiedziałem z uśmiechem:
- Zgoda.
Miyako uśmiechnęła się, położyłem się i przykryłem kołdrą po czubek głowy. Mimo woli zasnąłem...

Obudziłem się nad ranem. Miyako nie było już, czyli wróciła do siebie. To dobrze. Źle się czuje sam ze sobą jak ktoś mną się opiekuje, ponieważ nie jestem w stanie się zrewanżować. Wstałem z łóżka i przeciągnąłem się. Trzeba iść na lekcje, nieprawdaż? Wyszedłem z gabinetu i poczułem chłodniejsze powietrze, do lekcji pierwszej było dużo czasu, dlatego postanowiłem iść do siebie, się ogarnąć. Wyszedłem ze szkoły, pomimo, że było słonecznie to czułem nieprzyjemny chłód. Szybko dotarłem do akademika, poszedłem do siebie i się ogarnąłem. Spakowałem książki, umyłem się i przebrałem, gdy byłem już gotowy wróciłem do szkoły. Zauważyłem Miyako, jak również podążała w kierunku uczelni.
- Co tak wcześnie? - zapytałem zwracając jej uwagę na siebie.
- Co ty tu robisz?! Powinieneś siedzieć w gabinecie w łóżku!
- Nie chce opuszczać zajęć, poza tym, dobrze się czuję więc nie ma powodów abym opuszczał lekcje. - uśmiechnąłem się.
Ruszyliśmy w stronę szkoły, dziewczyna ewidentnie nie była zadowolona, że ruszyłem się z łóżka, ale nie mogłem tak leżeć bezczynnie, bo bym zwariował!
- A ty dobrze się czujesz? - przerwałem ciszę kiedy znaleźliśmy się w szkole.
- Tak, dlaczego pytasz?
- Nie chce abyś się przeze mnie przeziębiła. To w końcu ja zacząłem te zabawę, więc czułbym się winny za twoje złe samopoczucie. - odparłem zgodnie z prawdą.
- Wszystko w porządku.
- Ale mimo wszystko, podobało mi się wtedy. Musimy to powtórzyć. I jeśli gorzej się będziesz czuła masz mnie powiadomić. - przybrałem poważny ton i minę, ale już po chwili wybuchłem śmiechem. - Jednak ja mówię poważnie. Mam się dowiedzieć jako pierwszy jeśli będziesz się złe czuła.

Miyako??? >~< krótkie... za krótkie... zabij mnie :<