Od Kazumy Cd Miyako

Uśmiechnąłem się.
- Każdy posiada coś co mu pomaga. Nieważne jakie miałoby to być dziwne lub nienormalne. - powiedziałem. - Dlaczego posmutniałaś? - zapytałem.
- Po prostu. - odparła, patrząc w ziemię.
- Nie lubię jak ktoś jest smutny. - powiedziałem zgarniając trochę śniegu i rzucając w dziewczynę.
Byliśmy niedaleko akademii, tutaj śnieg jeszcze leżał, chociaż miejscami stopniał. Tylko z powodu, że można się pobawić nie narzekałem na zimę. Bo szczerze mówiąc, wolę raczej ciepło. Dziewczyna spojrzała na mnie pytająco i strzepywała biały puch.
- Uśmiechnij się. - powiedziałem, śmiejąc się i znów obrzucając ją śniegiem.
Wiśnie już kwitły powoli, ale śnieg nadal się utrzymywał. Był to na prawdę śmieszny widok. Dziewczyna zaśmiała się i odpłaciła tym samym gestem, który wykonałem ja. Tak zaczęliśmy rzucać się śniegiem.
- No w końcu mi się udało. - powiedziałem zdyszany.
- Udało się co? - zapytała zdziwiona.
- W końcu udało mi się ciebie rozweselić i roześmiać. - powiedziałem zadowolony.

Miyako? xd tak trochę bezwen ;-;