Spodziewał się tego czy też nie dziewczyna zaprosiłam go by jego cztery litery spoczęły na ławeczce tuż obok mnie i tak się właśnie stało. Jegomość przysiadł się do mnie, a ja mogłam przez chwilę się nieco bliżej i dokładniej przyjrzeć jego buzi oraz posturze, po chwili oferując mu łyk ciepłego ale i jakże pysznego napoju. Ten bez wahania się zgodził i chwycił mój kubek upijając z niego łyk.
- I jak ? Pyszne i grzej od środka prawd ? – skierowałam swoje spojrzenie jak i pytanie do niego, bo dokładnie tym był dla mnie ten napój chociaż to jedynie było moje zdanie, a jak dobrze wiemy każdy miał prawo do własnego zdania przynajmniej teoretycznie, więc poczekałam chwilę by i chłopak podzielił się ze mną swoją opinią. Ta była podobna do mojej, aa kubek szybko się znalazł w moich rękach.
- Ochh, no nie mów mi że wierzysz w takie rzeczy i bierzesz to na poważnie ? – zaśmiałam się i pokręciła głową. Niestety takie rzeczy jak pośredni pocałunek nie miały dla mnie najmniejszego znaczenia i nie liczyły się w najmniejszym stopniu dla mnie. Kiedyś jak miałam jakieś 10 lat może i się tym jarałam, kiedy udało mi się napić wody z tej samej butelki z której chwilę wcześniej pił kolega, w którym wcześniej się podkochiwałam. Teraz nie miało dla mniej najmniejszego znaczenia i nie przywiązywałam do tego wagi co nie znaczyło, że skoro chłopak o tym przypomniał nie mogłam sobie z tego tematu troszkę pośmieszkować. Upiłam więc kolejny łyk napoju z kubka i spojrzałam na niego.
- Poczułeś to? Właśnie cię pocałowała. – stwierdziłam z poważną miną patrząc prosto w jego oczy, utrzymując powagę na twarzy. Ten stan jednak nie trwał zbyt długo, gdyż po chwili wybuchłam śmiechem, przy okazji szczerząc się do niego i pokazując szereg moich białych ząbków. Może i żart był kiepski ale mnie tam śmieszył, a uspokoiłam się kiedy nieznajomy zgodnie z etykietą się przedstawił, więc i ja nie omieszkałam uczynić tego samego starając się w swojej głowie zapisać jego imię.
<Alistair?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz